بررسی خواص نفروتوکسیک مخاط شقایق دریایی stichodactyla sp. روی ماهی گورخری danio rerio

در بررسی اثرات نفروتوکسیک مخاط شقایق دریایی .stichodactyla sp. از ماهی گورخری danio rerio به عنوان مدل استفاده شد. شقایق های دریایی از نواحی جزرومدی جزیره ی هرمز جمع آوری و بعد از انجماد در دمای c˚160- به آزمایشگاه منتقل شدند. برای به دست آوردن lc5096h و lc2596h، پس از تعیین محدوده ی کشندگی، غلظت های مشخص از مخاط خشک و تر در ظروف 1 لیتری تهیه و به هر کدام 7 قطعه ماهی گورخری به مدت 96 ساعت معرفی گردید. با توجه به میزان مرگ ومیر ماهیان در 96 ساعت و با استفاده از آنالیز آماری probit value، lc5096h و lc2596h برای مخاط خشک و تر به ترتیب 106/17، 96/63 و 175/03 و 153/47 میلی گرم/ لیتر به دست آمد. به منظور بررسی خاصیت کشندگی مخاط تر و خشک، از غلظت های 250، 500 و 1000 میلی گرم/ لیتر، روی ماهی گورخری استفاده شد و سپس تغییرات بافتی کلیه و میزان حضور آنزیم na+, k+- atpase ماهیان تیمار شده با استفاده از میکروسکوپ نوری و روش ایمونوهیستوشیمی مورد مطالعه قرار گرفت. در بررسی میکروسکوپی کلیه، آسیب های بافتی متعددی ازجمله پرخونی، اتساع و نکروز کلاف گلومرولی و کاهش فضای بومن، انسداد لومن توبول های ادراری، دژنراسیون بافت بینابینی، تخریب سلول های اپیتلیال توبول های کلیوی، جدا شدن اپیتلیال از غشای پایه و پیکنوزیس هسته ای در تیمارهای مختلف دیده شد. نتایج نشان داد مخاط شقایق دریایی .stichodactyla sp در حالت تر و خشک باعث مرگ ماهی گورخری می شود، هم چنین میزان و شدت این آسیب ها در غلظت های بالاتر از مخاط خشک بیشتر از سایر غلظت ها در هر دو تیمار تر و خشک می باشد. اگرچه وضعیت بافتی نامطلوب در کلیه ها دیده شد، ولی احتمالاً دلیل آن هجوم حجم زیاد خون به کلیه جهت دفع آب اضافی بدن به دلیل آسیب های بافتی آبشش که مستقیماً درمعرض مخاط قرارمی گیرد، باشد. این آسیب ها می توانند با ایجاد اختلال در سیستم های تنظیم اسمزی باعث مرگ ماهی ها شوند.